پرش به محتوا
منوی اصلی
منوی اصلی
انتقال به نوار کناری
نهفتن
فهرست
صفحه اصلی-توضیحات
تغییرات اخیر
مقالهٔ تصادفی
راهنما دربارهٔ مدیاویکی
جستجو
جعبه ابزار
زبان ها
ویکی باریستا
جستجو
جستجو
ایجاد حساب
ورود
ابزارهای شخصی
ایجاد حساب
ورود
صفحههایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند
بیشتر بدانید
مشارکتها
بحث
در حال ویرایش
چای
(بخش)
صفحه
بحث
فارسی
خواندن
ویرایش
ویرایش مبدأ
نمایش تاریخچه
ابزارها
ابزارها
انتقال به نوار کناری
نهفتن
عملها
خواندن
ویرایش
ویرایش مبدأ
نمایش تاریخچه
عمومی
پیوندها به این صفحه
تغییرات مرتبط
صفحههای ویژه
اطلاعات صفحه
هشدار:
شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر
وارد شوید
یا
یک حساب کاربری بسازید
، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
بررسی ضدهرزنگاری. این قسمت را پر
نکنید
!
== تهیه == معمولاً اینطور تصور میشود که بهترین روش برای تهیه چای، قرار دادن مستقیم آن در یک [[قوری]] یا در یک چای دم کنی است که اغلب با استفاده از [[چای کیسهای]] انجام میشود. اما، چای کاملاً قابل قبول از لحاظ مصرف را میتوان با استفاده نوع کیسهای آن دم نمود. برخی افراد هم مرحله استفاده از قوری را دور (میانبر) میزنند و چای را بهطور مستقیم در یک فنجان یا لیوان تهیه میکنند. این روش بیشتر متداول است. اما برای دستیابی به کیفیت قابل قبول چای، لازم است از اصولی برای تهیه آن پیروی شود همچون اختصاص زمان کافی دم کشیدن از طریق قرار دادن چای کیسهای در داخل فنجان پیش از ریختن آب داغ. [[پرونده:چای ایرانی 02.jpg|جایگزین=یک استکان چای ایرانی|بندانگشتی|220x220پیکسل|یک [[استکان]] چای ایرانی]] از لحاظ تاریخی در چین، روش دم کردن چای به چند دسته تقسیم میشود. مرحله اول دم کردن که عبارتست از شستن فوری چای با آب، و سپس مراحل دوم وبعدی آن انجام میگیرد. از مرحله سوم تا پنجم تقریباً همیشه به عنوان بهترین بخشهای عمل دم کردن چای به حساب میآید، اگرچه انواع چای بهطور متفاوتی پاک و شسته میشوند، و ممکن است برای دم کردن آنها نیاز به مراحل بیشتری از استفاده از آب جوش باشد. به عنوان نمونه، بهترین دما برای دم کشیدن چای را براساس نوع آن میتوان تعیین نمود. چایهایی که دارای دوره [[اکسیداسیون]] کوتاه باشند یا اصلاً این دوره را طی نکرده باشند، همچون چای سبز یا سفید، به خوبی در دمایی پایین حدود ۸۰ [[سلسیوس|درجه سانتیگراد]] دم میکشند، درحالی که چایهای دارای دوره طولانی اکسیداسیون، با در دمایی بالاتر از ۱۰۰ درجه سانتیگراد دم بکشند. چای کهنهدم میتواند مواد سمی در بدن ایجاد کند و به سلامت آسیب برساند.چای کهنه، که بیش از ۱۰ دقیقه دم کشیده، رنگ سیاه و طعم نامطلوبی دارد و میتواند باعث یبوست، افزایش خستگی و تحریک اسید معده شود.. === تهیه انواع چای === # '''چای سیاه''': آبی که به چای سیاه افزوده میشود باید در [[دمای جوش]] باشد، به استثنای چایهای مرغوبتر که در آنها دمای پایینتری توصیه میشود. این میتواند تأثیر فراوانی بر طعم نهایی نوع چای مصرفی داشته باشد. یکی از معمولترین اشتباهات زمانی رخ میدهد که چای سیاه با استفاده از آبی با [[دما|درجه حرارت]] پایین دم شود. چون نقطه جوش آب با افزایش ارتفاع زمین کاهش مییابد، درست دم کردن چای سیاه در نقاط کوهستانی بیشتر با مشکل مواجه است. همچنین توصیه میشود که قوری چای پیش از دم کردن آن گرم شده باشد که این کار را میتوان به سادگی با افزودن مقداری آب جوش در آن و کمی گرداندن در آن پیش از خالی کردن آن، انجام داد. چای سیاه را نباید کمتر از ۳۰ثانیه یا بیشتر از ۵ دقیقه جوشاند. (به این فرایند دم کردن یا [از لحاظ گویشی] در بریتانیای کبیر «جا افتادن» (mashing) گویند) پس از آن ماده تانین (tannin) آزاد شد، با عامل تحریککننده [[تئوفیلین]] و کافئین مقابله نموده و چای را تلختر میسازد. (به این نقطه در [[زبان انگلیسی]] بریتانیایی «جوشیده» (stewed) گفته میشود) بنابراین برای عمل آوردن چای، نباید اجازه داد که چای برای بیش از ۳–۲ دقیقه بجوشد. هنگامی که چای به حد کافی دم کشید تا باب میل نوشنده آن باشد، در زمان مصرف باید تفاله آن را گرفت. [[پرونده:چای روی آتش.jpg|بندانگشتی|جوشاندن آب بر روی آتش برای تهیه چای آتیشی که روشی محبوب برای تهیه چای در ایران است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آداب و رسوم چای نوشیدن در کشورهای مختلف+ عکس و فیلم|نشانی=https://www.rokna.net/بخش-گوناگون-22/783472-آداب-رسوم-چای-نوشیدن-در-کشورهای-مختلف-عکس-فیلم|وبگاه=رکنا|تاریخ=2024-04-20|بازبینی=2024-04-20|کد زبان=fa}}</ref>]] # ''چای سبز'': برای چای سبز بر طبق بیشتر موارد باید در حدود ۸۰ تا ۸۵ درجه سانتیگراد دما داشته باشد؛ هرچه کیفیت برگها بهتر باشد این دما پایینتر است. آب داغتر موجب سوختن برگهای چای سبز و در نتیجه طعم تلخ برای آن است. ترجیحاً، ظرف محتوی چای در هنگام دم کردن، [[لیوان دسته دار]]، یا قوری باید از قبل گرم شده باشد تا چای فوراً سرد نشود. # ''چای اولانگ '': انواع چای [[اولانگ]] باید در دمایی بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد دم شود و مجدداً ظرف دم کنی باید پیش از ریختن آب باید گرم باشد. برای دستیابی به نتیجه بهتر استفاده از آب چشمه مناسب است زیرا املاح معدنی موجود در آب چشمه موجب بیشتر معلوم شدن طعم چای میشود. # ''چای ممتاز یا مرغوب'': برخی چایها به خصوص انواع چای سبز یا چای مرغوب [[اولانگ]] یا [[دارجلینگ]] طی مدت کوتاهتری دم میکشند، و برخی اوقات کمتر از ۳۰ ثانیه. با استفاده از [[چایصافکن]] در پایان زمان دم کشیدن اگر از چای کیسهای استفاده نشده باشد، میتوان برگهای آن را از آب جدا کرد. # '' دم کردن'': به منظور حفظ [[ماده اولیه]] (تانین) در چای بدون نیاز به ریختن تمام آن در فنجانها، میتوان از یک قوری دیگر استفاده نمود. بهترین نوع قوری دم کشیدن چای، جنس سفالی و غیر بلوری آن است؛ قوریهای ایزیانگ بهترین نمونه بوده و به خاطر استفاده از گل سفال دارای کیفیت بالا در ساخت شان معروف هستند. قوری دم کنی چای عموماً از جنس چینی است تا گرما را در خود بهتر نگه دارد. قوریهای ساخته شده بزرگتر سده ۱۹ برای دم کردن چای، بسیار کمیاب و گرانقیمت بودند. مصرفکنندگان مجرب اغلب تأکید میکنند که به هنگام دم کشیدن چای نباید آن را به هم زد یا جابجا کرد. (برخی اوقات این عمل را در بریتانیا «هم زدن» (winding) گویند) که این عمل موجب کاهش رنگ چای خواهد شد اما احتمالاً [[اسید تانیک]] (tannic acid) هم از آن خارج میشود که همان کاری میکند که جوشیدن طولانی آن با چای خواهد نمود. به همین دلیل نباید با فشار دادن چای کیسهای آخرین قطرات آن را گرفت؛ اگر چای پررنگ تری میخواهید باید از برگهای بیشتر چای استفاده شود. === افزودنیها === افزودنیهای متداول به چای شامل [[شکر]] یا [[عسل]]، [[لیمو]]، [[شیر (خوراکی)|شیر]]، [[عصاره]] میوه جات است. برخی از کارشناسان از افزودن [[خامه]] به آن به دلیل تقویت بیش از حد طعم آن خودداری میکنند. آنچه از این قاعده مستثناست، استفاده از چایهای بسیار مقوی همچون معجون چای جزایر فریزلند شرقی است. اما، تصور بر این است که شیر مقدار ماده تانین باقیمانده را خنثی کرده و اسیدیته آن را کاهش میدهد. زمانی که در چای از شیر استفاده میکنیم، برخی افراد به هنگام استفاده از چای، شیر سرد را به چای اضافه میکنند؛ در اینجا چای را نباید جوشاند که در نتیجه موجب ایجاد [[امولسیون]] و طعم بهتر آن میشود. از لحاظ اجتماعی ترتیب صحیح به این صورت است: چای، شکر، شیر، اما این روال پیش از ابداع [[یخچال]] رسم بوده است. اهمیتی ندارد که این روال تنها در سده بیستم رایج شده باشد. مقدم بر این، لیوانهای معمولی سفالی بکار رفته قادر به حفظ دمای چای نبودهاند، و از این جهت روال بر افزودن چای به شیر بوده است. این روال در مورد چینی ظریف (فراتاب) صادق نیست. درابتدا افزودن شیر، چای را غلیظتر میکند و شکر در آن سختتر حل میشود در صورتی که مایع مزبور در فنجان داغ نباشد. علاوه براین، مقدار شیر مورد استفاده بهطور طبیعی تعیینکننده رنگ چای است، از اینرو تا جایی شیر افزوده میشود که از آن رنگی مطلوب به دست آید. اگر اول شیر افزوده شود، تعیین نتیجه این کار بیشتر براساس حدس و گمان خواهد بود. البته، اگر چای در داخل یک لیوان دسته دار دم شود، زمانی که چای کیسهای برداشته شد باید شیر به آن افزوده شود. در نواحی سردسیر تر همچون [[مغولستان]] و [[نپال]]، [[کره (کشور)|کره]] برای تأمین انرژی و کالری بدن به آن افزوده میشود. چای کره تبتی شامل نمک سنگی و کره گاو تبتی است، که پس از آن تقریباً همچون ظرف کرهگیری (خیک)، آن را به شدت هم زده و تکان میدهند. طعم این نوشیدنی بیشتر شبیه یک آبگوشت پر ملات میشود تا چای، و ممکن است افرادی که عادت به نوشیدن آن ندارند با دیده اغماض آن را دارای طعمی مطلوب بیان کنند. در بریتانیای کبیر، افزودن شیر در ابتدای تهیه آن از لحاظ تاریخی یک روش منسوب به طبقه پایینتر جامعه برای تهیه چای است؛ طبقات بالاتر جامعه همیشه بعد از آن شیر به آن میافزایند. ریشه این تفاوت را چنین میتوان بیان نمود که لیوانهای دسته دار کمتر مرغوب [[سفالی]] طبقه کارگر ممکن است بشکند اگر چای جوشان و داغ بهطور مستقیم به آنها افزوده شود، درحالی که فنجانهای چینی لعابدار طبقه بالای اجتماعی نمیشکند. هماکنون، انتخاب این روش بیشتر میتواند به سلیقه و ترجیح شخصی مربوط شود. روغن درخت چای ضد جوش که بر طیف وسیعی از باکتریها و قارچها اثر کرده و با از بین بردن باکتریهای مولد جوشهای جوانی به رفع ان کمک شایانی مینماید. از محسنات تی تری اویل طبیعی بودن و در نتیجه عدم ایجاد التهاب میباشد. آلوئه ورا دارای اثرات متعددی نظیر مهار رشد باکتریها و در نتیجه مقابله با تشکیل [[آکنه]] و کمک به بهبود آن، التیام اثرات سوء ناشی از قرارگرفتن در معرض آفتاب، بهبود زخمها و تحریک سنتز [[کلاژن]] و الاستین میباشد. [[گلیسیرین]] موجود در این فراورده یک نرمکننده بسیار قوی بوده و ویتامین E موجود در این محصول آنتیاکسیدانی قوی بوده و از تشکیل رادیکالهای آزاد جلوگیری مینماید. * شامپو چای سبز چای سبز برگهای خشک گیاه کاملیا سینن سیز است که خواص همچنین خاصیت آنتیاکسیدانی آن نسبت به [[ویتامین ئی|ویتامین ای]] و سی به ترتیب ۱۰۰–۲۵ برابر بیشتر است. امروزه دانشمندان دریافتهاند که کاتچین اختصاصی چای سبز یا اپی گالوکاتچین -۳- گالات میتواند تولید و فعالیتهای بیولوژیکی هورمونهای جنسی را تعدیل کند و در نتیجه کاهش فعالیت هورمونهای جنسی و تجویز اپی گالوکاتچین -۳- گالات برای درمان م[[شکلات]] مرتبط هورمونی مانند طاسی در [[ریزش مو]] مفید میباشد. چای سبز همچنین از عملکرد [[آنزیم]] Caspase ۱۴ جلوگیری میکند و در از بین بردن شوره سر نقش ویژهای دارد؛ لذا با استفاده از شامپو چای سبز به جلوگیری از ریزش مو، کاهش چربی بیش از حد مو و در درمان شوره سر خود کمک کنید. اثرات شگرف شامپو چای سبز در رشد مو پس از ۶ تا ۱۲ ماه قابل مشاهده خواهد بود.
خلاصه:
لطفاً توجه داشته باشید که همهٔ مشارکتها در ویکی باریستا ممکن است توسط دیگر مشارکتکنندگان تغییر یابند، ویرایش یا حذف شوند. اگر نمیخواهید نوشتههایتان بیرحمانه ویرایش شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد میکنید که خودتان این را نوشتهاید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشتهاید (
ویکی باریستا:حق تکثیر
را برای جزئیات بیشتر ببینید).
کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو
راهنمای ویرایش
(در پنجرهٔ تازه باز میشود)
تغییر عرض محدود محتوا