در حال ویرایش قهوه ترک (بخش)

== آماده‌سازی ==
[[پرونده:Zubereitung mokka.jpg|انگشتی|آماده‌سازی قهوهٔ ترک]]
قهوهٔ ترک به شیوهٔ خاصی از آماده‌سازی قهوه گفته می‌شود، در نتیجه برای آماده‌سازی قهوهٔ ترک نیازی به نوعی خاص از دانه‌های قهوه نیست. دانه‌های قهوهٔ ترک بیشتر از هر روش دیگری تا بیشترین حد ممکن خرد و ریز می‌شوند.

بهترین قهوهٔ ترک از دانه‌های قهوه‌ای آماده می‌شود که به‌تازگی برشته شده‌اند و درست پیش از جوشاندن، آسیاب می‌شوند.

در کل، آماده‌سازی قهوهٔ ترک شامل فروکردن قهوهٔ آسیاب‌شده در آب داغ (اما نه جوش) برای مدت زمان کافی است تا قهوه طعم و مزهٔ خود را پس بدهد. زیاد جوشاندن قهوه باعث می‌شود که قهوه مزهٔ نامطبوع «سوختگی» یا «جوشیدگی» بگیرد ولی با جوشاندن قهوه به صورت کاملاً مختصر می‌توان از این مزهٔ نامطبوع جلوگیری کرد.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۳}}

میزان آب سرد مورد نیاز را می‌توان از روی تعداد فنجان‌های قهوهٔ مورد نیاز تعیین کرد (هر فنجان تقریباً ۹۰ میلی‌لیتر) و به ازای هر فنجان آب، بین یک تا دو قاشق چای‌خوری قهوه نیاز است. معمولاً قهوه و شکر را از ابتدا درون قهوه‌جوش نمی‌ریزند، بلکه آن‌ها را به آب اضافه می‌کنند.

در ترکیه چهار درجه از شیرینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چهار درجه از قرار زیرند: ساده (ساده؛ بدون شکر)، آز شکرلی (کم‌شکر؛ نصف قاشق چای‌خوری)، اُرتا شکرلی (شکر متوسط؛ یک قاشق چای‌خوری)، و چُک شکرلی (پرشکر؛ یک و نیم یا دو قاشق چای‌خوری).

قهوه و شکر به میزان دلخواه را تا زمانی که قهوه کاملاً درون آب فرورود و شکر کاملاً حل شود باید به هم زد. سپس قاشق را بیرون می‌آورند و قهوه‌جوش را روی حرارت ملایم می‌گذارند. اگر حرارت بالا باشد، قهوه به‌سرعت به جوش می‌آید و زمان کافی برای آن‌که قهوه مزهٔ خود را پس دهد حاصل نخواهد شد. از این مرحله به بعد نباید قهوه را هم زد زیرا که کف حاصله از بین خواهد رفت. درست به محض این‌که قهوه به جوش آمد، [[قهوه‌جوش]] را از روی حرارت برمی‌دارند. معمولاً برای مدت زمان کوتاهی قهوه را از حرارت دور نگه می‌دارند و سپس برای بار دوم و سوم آن را به جوش می‌آورند و در نهایت آن را در فنجان‌ها می‌ریزند.

به دست آمدن کلفت‌ترین لایهٔ کف ممکن، اوج هنر قهوه درست کردن به حساب می‌آید. یک راه برای هرچه ضخیم شدن لایهٔ کف، ریختن قهوه به آرامی و بالابردن قهوه‌جوش حین قهوه ریختن است. فنجانی که ضخیم‌ترین لایهٔ کف را دارد بهترین فنجان در نظر گرفته می‌شود.

قهوهٔ ترکی که خوب آماده شده باشد، کف ضخیمی (کُپوک در ترکی) رویش دارد و ذرهٔ قابل مشاهده‌ای از قهوه در کف یا مایعش وجود ندارد. می‌توان حدود ۲۰ ثانیه قهوه را در حالت جوش روی حرارت نگه داشت تا قهوه به‌خوبی طعمش را پس بدهد، اما در این صورت کف قهوه کاملاً از بین خواهد رفت. برای رفع این مشکل می‌توان کف قهوه را به محض جوش آمدن برداشت و درون [[فنجان]]<nowiki/>ها ریخت و مابقی را حدود ۲۰ ثانیه جوشاند. در این صورت باید بسیار دقت کرد تا تنها کف را درون فنجان‌ها ریخت و نه ذرات معلق را.

روش دیگر تهیه قوه ترک که به آن قهوه ترک شنی میگویند در این روش تمام مراحلی که در مرحله قبل گفته شد را باید انجام داد. فقط در این روش به جای حرارت مستقیم شعله گاز از شن های داغ استفاده می شود، که قهوه به دست امده در این روش معروف به قهوه ترک شنی است.

شن های حرارت دیده و بسیار داغ آماده می شود، سپس قهوه جوش مسی در میان شن ها قرار داده می شود. در این روش حرارت به صورت یکسان به کل ظرف قهوه جوش می رسد و قهوه به دست آمده دارای طعم و عطر فوق العاده ای است.